Jak to jest z rejestracją III RP jako firmy – polemika z Opolczykiem

Ten wpis jest moją polemiką z Opolczykiem w sprawie rejestracji naszego kraju i jego różnych urzędów jako firm. Nieraz już o tym pisałem na blogu. Opolczyk ostatnio napisał na swoim blogu posta o tytule cyt. „Jak to jest z tą rzekomą „rejestracją” na UPIKu Polinu jako firmy”. Nie będę cytował całości wpisu. Jest on dostępny pod poniższym linkiem: https://opolczykpl.wordpress.com/2022/01/03/jak-to-jest-z-ta-rzekoma-rejestracja-na-upik-u-polin-jako-firmy/

Zanim przejdę do zasadniczej polemiki to już w samym tytule wpisu są 2 błędy wynikające pewnie ze słabej znajomości tematu. Otóż III RP nie jest zarejestrowana na UPIK tylko w rejestrze senackiej komisji Security and Exchange Commision (Komisji Bezpieczeństwa i Giełdy) w USA, konkretnie w Nowym Jorku. Można to sobie łatwo sprawdzić https://www.sec.gov/cgi-bin/browse-edgar?action=getcompany&CIK=0000079312&owner=include&count=40
Jest to strona rządowa (.gov), więc na pewno nie jest to żaden fake news jakby ktoś chciał tak to wyjaśnić.
Druga rzecz jest mniej istotna, ale też sądzę, że warto o niej wspomnieć. Otóż Opolczyk używa w odniesieniu do Polski nazwy Polin sądząc jak przypuszczam, że to jest żydowskie określenie Polski (takie jak np. nasze Niemcy na Deutchland). Otóż Polin oznacza tu spocznij/odpocznij. Jest to więc każdy obszar na Ziemi gdzie Żydzi dobrze się czują. Może to być Polska ale i inne kraje. Nie jest to więc żydowska nazwa naszego kraju. Dlatego ja preferuję używanie nazwy III RP. Wtedy sprawa jest jasna. Polską tego tworu również nie nazywam, bo każdy myślący wie że tym tworem nibypaństwowym nie rządzą Polacy, a wybory to teatr dla gojów, co udowodnił np. Tadeusz Cichocki.

Według Opolczyka: „A z UPIK-iem jest najkrócej mówiąc tak – jest to internetowy portal, na którym handlarze, kupcy, wytwórcy oraz firmy usługowe mogą znaleźć adresy wszystkich potencjalnych kontrahentów i odbiorców towarów i usług. Powstał z inicjatywy dojczlandzkiego przemysłu samochodowego i chyba chemicznego. Potem dorzucano inne branże, a także poszerzano zakres wszystkich możliwych klientów. Dorzucono więc adresy siedzib rządów, premierów, prezydentów i prezydętów, parlamentów i knessejmów, ministerstw, urzędów państwowych, komend policji, kurii biskupich (biskupi też mogą być odbiorcami czerwonych kiecek, świec i biblii) i co tylko jeszcze. Ponieważ portal powstał  jako inicjatywa handlowa, używano od początku handlowej terminologii – np. Nazwa firmy (Firmenname). Aby odróżnić wytwórców i firmy usługowe od odbiorców, także „publicznych”, wprowadzono czterocyfrowy kod o nazwie SIC. Dla instytucji publicznych/państwowych kod SIC zaczyna się cyframi od 91 do 99. Widzimy ten kod w ostatniej linijce „rejestracji”: tu mamy „zarejestrowany” w Dojczlandii jako „firma” Międzynarodowy Trybunał Karny w Holandii”

Argumentacja ta jest bardzo naiwna i nie trzyma się kupy. Z kilku powodów.

Po pierwsze – jak rozumiem powyższy wywód UPIK jest platformą handlową i wpisano do niej różne urzędy, policję, kurie biskupie itp. po to, aby wszystko było w jednym miejscu i łatwo dostępne. I niby po co? Jak rozumiem, żeby jak firma handlowa lub usługowa X chce zaoferować coś jakiemuś urzędowi to może tam łatwo znaleźć dane tego urzędu.
Przecież takie dane są bardzo łatwo dostępne i bez tego. Załóżmy że prowadzę firmę X i chcę zaoferować coś np. Ministerstwu Infrastruktury. Wchodzę więc na UPIK. Jeśli nie znam niemieckiego to zmieniam wersję na anglojęzyczną. Potem muszę paskiem przewijania znaleźć Poland lub Polen (zależnie od wersji językowej – domyślnie ustawione są Niemcy), potem muszę wpisać Ministerstwo Infrastruktury i kliknąć szukaj. Po chwili mam dane adresowe.
A teraz wersja normalna – wchodzę w wyszukiwarkę Google, wpisuję Ministerstwo Infrastruktury, klikam szukaj, za chwilę mam na górze wyników wyszukiwania ich stronę, klikam, potem jak strona się otworzy klikam zakładkę kontakt i mam dane kontaktowe. Trwa to chwilę. Jak widać UPIK w niczym nie pomaga. Można się uprzeć, że jak ktoś z zagranicy będzie chciał coś zaoferować Ministerstwu Infrastruktury to będzie miał łatwiej znaleźć dane. Zgoda tylko, że nic mu to nie da, o czym za chwilę.

Po drugie – zasada zamówień publicznych przez instytucje państwowe jest taka, że to zamawiający (urząd) ogłasza, że chce coś zamówić i zgłaszają się firmy chętne do realizacji tego zamówienia, a nie odwrotnie. Gdyby było odwrotnie wówczas byłoby łatwo zaraz postawić zarzut korupcji – np. że przedstawiciel firmy X zadzwonił do urzędu, przedstawił ofertę, a urząd przyjął i podpisali umowę i nie było innych chętnych firm. Dlatego firmy same nie zgłaszają się do urzędów z ofertami. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy są to zamówienia cykliczne (np. dostawa artykułów biurowych czy odczynników chemicznych) i dotyczą niskich kwot gdzie nie trzeba robić przetargu. Wszystko to jest szczegółowo opisane w ustawie Prawo Zamówień Publicznych (ponad 300 stron): https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20190002019/U/D20192019Lj.pdf
Jeżeli wartość zamówienia (towaru lub usługi) przekracza 25000 euro wówczas zamówienie musi być realizowane w formie przetargu. W szczególnych przypadkach mogą być zamówienia z wolnej ręki lub w inny sposób, gdy ustawa to dopuszcza. Wtedy przetargu nie ma. Jednak wtedy także inicjatywa jest po stronie zamawiającego (urzędu), a nie firmy będącej zleceniobiorcą. Wszystkie przetargi są rejestrowane i informacja o nich jest łatwo publicznie dostępna w Biuletynie Informacji Publicznej GUS: https://bip.stat.gov.pl/ogloszenia/zamowienia-publiczne/przetargi/
Gdy firma X szuka zlecenia od urzędu państwowego to po prostu wchodzi na BIP i wpisując odpowiednie kryteria znajduje potencjalnych zleceniodawców i w podanym w ogłoszeniu terminie przedstawia urzędowi ofertę. Nie znam stanu prawnego w innych państwach, ale zapewne jest podobnie i mają odpowiednie ustawy regulujące zamówienia publiczne. Zatem wchodzenie na UPIK, aby znaleźć dane urzędu nie ma żadnego sensu. Nie ma zatem także sensu rejestrowanie urzędów jako firm w UPIK, no chyba że cel tego jest inny.
Jeżeli zamówienie przekracza, o ile pamiętam, 1 milion euro wówczas oprócz publikacji ogłoszenia o zamówieniu publicznym w BIP jest to także publikowane na stronie Urzędu Publikacji Unii Europejskiej. Zatem zagraniczni kontrahenci mogą tam znaleźć jakie urzędy w Polsce chcą zrealizować duże zamówienie. W małe zamówienia, a zwłaszcza poniżej 25000 euro nikt z zagranicy nie będzie się bawił, bo takich zamówień ma w swoim kraju pod dostatkiem.
To, że urzędy czy ogólnie rzecz biorąc instytucje państwowe mają w UPIK inne oznaczenia niż reszta firm jest jedynie informacją, że te podmioty są organami państwowymi. Jednak firma jest zawsze firmą i nie zmienia jej statusu to jakiego rodzaju działalność prowadzi. Zresztą każdy się domyśli po nazwie o co chodzi. Jeżeli ktoś np. będzie chciał prowadzić zakład kosmetyczny to o ile jest przy zdrowych zmysłach nie nazwie go np. „Urząd Gminny Kosmetyczny w Pcimiu Dolnym”. A ludzie nie będący przy zdrowych zmysłach raczej działalności gospodarczej nie prowadzą.

Po trzecie – urzędy czy organy państwowe nie prowadzą działalności po to, aby generować zysk, ale aby służyć narodowi. Przynajmniej taka jest oficjalna wersja. Jak się zaś trochę głębiej pogrzebie to przez UPIK można przejść na Dun & Bradstreet (D&B) i tam można dowiedzieć się więcej o tych urzędach-firmach. Przykładowo weźmy takie Ministerstwo Zdrowia. Na D&B można znaleźć np. informacje, że jest to firma, której roczny przychód ze sprzedaży wynosi prawie 33 mln $. Nie są to więc pieniądze z budżetu państwa, bo one nie są przychodem ze sprzedaży. Jak więc firma-urząd Ministerstwo Zdrowia generuje te prawie 33 mln $ przychodu w ciągu roku? Może w jakiś cudowny sposób z obostrzeń, którymi utrudnia nam wszystkim życie? Tutaj dowód:

Jeśli chodzi o Międzynarodowy Trybunał Karny w Holandii – kto i co miałby oferować takiemu organowi? Jak wcześniej wykazałem jeśli MTK będzie chciało coś kupić samo się zgłosi do potencjalnych oferentów osobiście lub w formie ogłoszenia o przetargu. Nie tylko MTK, ale i różne sądy w Polsce (w tym Sąd Najwyższy) są zarejestrowane na UPIK jako firmy. Skoro obowiązuje je procedura j.w. to po co im ta rejestracja?

„No i gdybym był świrem, oświadczyłbym, że Dojczlandia rządzi całym światem, bo zarejestrowała sobie jako firmy międzynarodowe sądy, kongres i senat usraela, a nawet chiński rząd. Nawet samą siebie u siebie zarejestrowała jako firmę”.

Wiele krajów jest zarejestrowanych jako firmy w rejestrze amerykańskiej komisji SEC. Niemcy też, ale Izraela akurat nie znalazłem. Na pewno na SEC nikt nie wchodzi, aby sprawdzić gdzie leżą Niemcy albo Włochy czy inny kraj tam zarejestrowany, bo by musiał być zupełnym analfabetą, a stron specjalnie dla analfabetów nikt nie tworzy.
Proszę tu mamy RFN zarejestrowany na giełdzie w USA jako firma: https://sec.report/CIK/0000041177
A tu np. firma Włochy: https://sec.report/CIK/0000052782 czy firma Chiny: https://sec.report/CIK/0000909321
Ciekawe, jak to wyjaśnić? Dlaczego kraje są wystawiane jako firmy na giełdzie? Pewnie dla zmylenia gojów. Tak jasne 🙂

Co do prawa morskiego to nie ma z czym polemizować. Trudno bowiem polemizować z argumentacją: to bzdury. Zauważę tylko jedną rzecz, a każdy niech sam pomyśli i oceni czy to bzdury czy nie. Według Gajusza imię i nazwisko pisane w całości wielkimi literami mieli w starożytnym Rzymie niewolnicy – tzw. Capitis Deminutio Maxima. Jakoś do 2000 czy 2001 r. wydawano w Polsce książeczkowe, papierowe dowody osobiste, takie jak w PRL. Imię i nazwisko zapisane tam było w formie Jan Kowalski. Gdy zaczęto wydawać plastikowe dowody osobiste forma zapisu imienia i nazwiska została zmieniona na JAN KOWALSKI. Tak samo pisze się nazwy firm. Przypadek? Czyżby?

Jeśli chodzi o deklarację wolności czy deklarację suwerena to najlepiej przemawiają fakty. Są w Polsce nie tylko ludzie, którzy ogłosili takie deklaracje, ale ustanowili potem na swoich nieruchomościach autonomie – czyli sami stanowią sobie prawo niezależnie od III RP, której jurysdykcji nie podlegają. Przykładem jest niedawno powstała Autonomia Załęsk. Na ich stronie internetowej można znaleźć całą korespondencję z organami III RP, w której wykazali, że są one nielegalne. https://www.autonomiazalesk.eu/ – załączone skany dokumentów są pod linkami na dole strony. Mają pieczęcie urzędowe.
Najdłużej działającą autonomią (przynajmniej wedle mojej wiedzy) jest Autonomia Ossówek. Działa ona już co najmniej 3 lata. Gdyby było to bezprawne to już dawno jej twórca siedziałby za kratkami. Skoro nie siedzi, to znaczy że istotnie III RP nie jest żadnym państwem prawa nawet w formie iluzorycznej. Gdyby bowiem była to chociaż fasadowa praworządność to by twórca tej autonomii poszedł siedzieć za podważanie autorytetu państwa i za łamanie prawa. W końcu państwo nie może tolerować na swoim terenie tak bezczelnego łamania prawa czyż nie? No chyba, że nie jest państwem, a jedynie udaje państwo. Podobnie nie słyszałem, aby twórcy Autonomii Załęsk oglądali świat zza krat.