Przedwczoraj skończyłem czytać książkę Waltera Lasta pt. „Jak wyleczyć się z raka” Waltera Lasta. Autor jest niemieckim chemikiem, biochemikiem i toksykologiem, który pracował naukowo na 3 niemieckich uniwersytetach, więc nie jest jakimś tam szarlatanem.
Ja nie mam raka i raczej nie narzekam na zdrowie, dobrze się czuję i fizycznie i psychicznie. Jednak raka ma mój cioteczny dziadek (mojej babci siostry mąż). Jest to już bardzo wiekowy człowiek, bo ma 95 lat, więc nie jest to nic niezwykłego że ma raka. W sobotę jadę do nich, bo ciocia z wujkiem zaprosili mnie na imprezę z okazji 60 rocznicy ich ślubu. Oprócz kwiatów, po zakończeniu imprezy porozmawiam z nimi i dam im w prezencie tą książkę. Może skorzystają z tego co pisze autor, a może nie. W każdym razie wujek (bo tak go nazywam) będzie miał szansę dociągnąć przynajmniej do 100-ki jak przeczyta i zastosuje to co pisze autor. A że wujek był nauczycielem w technikum ogrodniczym to jakaś szansa myślę jest, że zechce to przeczytać. Zwłaszcza, że konwencjonalna medycyna wydała już na niego wyrok, bo jest zbyt stary na chemioterapię czy jakieś operacje wycięcia guza.
Ja choć nie mam raka też postanowiłem przeczytać tą książkę. Powodowała mną ciekawość i chęć dowiedzenia się jak jest naprawdę, bo to że rzekomo rak jest nieuleczalny i poza radio- i chemioterapią nie ma alternatywy to bzdura i o tym już wiedziałem od paru lat.
Na początku autor wyjaśnia jaki jest mechanizm powstawania raka. Wbrew temu co twierdzi tzw. oficjalna nauka jego przyczyną nie jest uszkodzenie DNA komórek, choć to także pewnie zachodzi.
W 1931 r. Otto Warburg dostał nagrodę Nobla za odkrycie, że przyczyną powstawania komórek rakowych jest niedobór tlenu w komórce. Gdy komórka otrzymuje go zbyt mało to przechodzi z oddychania tlenowego na beztlenowe. Jak stwierdził w swoich badaniach Warburg wystarczy zmniejszyć stężenie tlenu dochodzącego do komórki o 35%, aby ze zwykłej przemieniła się w nowotworową w ciągu 48 h. Warburg stwierdził także, że większe stężenie tlenu i lepszy jego transport z krwią do komórek zachodzi, gdy krew i inne płyny ustrojowe są lekko zasadowe, tj. gdy ich pH wynosi ok. 7,4 (dokładnie 7,365, ale przyjmuje się przedział 7,35 – 7,45). Stwierdził on także, że zdrowe komórki są alkaliczne (zasadowe), a komórki nowotworowe są zawsze kwaśne i beztlenowe. Zatem już na początku XX w. (bo wtedy swoich odkryć dokonał Otto Warburg) wiadomo było, że rak jest spowodowany zakwaszeniem organizmu. Walter Last w swojej książce także podaje to jako jeden z czynników powstania nowotworu. Szkoda, że nie powołuje się na odkrycia Otto Warburga co zwiększyłoby wiarygodność tego co pisze.
Drugim czynnikiem potrzebnym do powstania nowotworu są mikroby raka, czyli polimorficzne mikroorganizmy w tym drożdżaki Candida albicans. One przyczyniają się do odcięcia dopływu tlenu do komórek powodując ich rakowacenie. Autor podaje linka do strony internetowej gdzie można zobaczyć blisko godzinny film na którym pokazane są te mikroby raka i jak one działają i wyglądają: http://www.grayfieldoptical.com/symbiosis_or_parasitism.html oraz drugi do krótszego filmu lepszej jakości: http://www.grayfieldoptical.com/humoral_pathology.html.
Trzecim czynnikiem jest niedobór minerałów i witamin takich jak cynk, selen, witamina C czy witamina D3. Wymienione dwie witaminy wpływają na odporność organizmu. Gdy więc mamy ich niedobór mamy słabą odporność i możliwy jest rozwój mikrobów raka.
Czwartym czynnikiem jest zatrucie organizmu toksynami (np. niesławne metale ciężkie jak rtęć czy kadm z dymu tytoniowego) spowodowane niezdolnością do ich wydalenia z organizmu przez wątrobę, jelita i nerki.
Piątym czynnikiem jest stan zapalny w organizmie spowodowany np. zakażoną raną, ale najczęściej złym odżywianiem (autor wymienia jako główne prozapalne pokarmy: cukier, słodycze, pokarmy smażone i gotowane, tłuszcze trans np. z margaryn i to co zawiera dużo cukru, czyli np. napoje wysokosłodzone typu Coca Cola, Fanta itp.) – jadłospis w krajach zachodniej cywilizacji ma zbyt mało surowych pokarmów, a za dużo smażonego, gotowanego czy pieczonego mięsa, zwłaszcza nafaszerowanego antybiotykami i hormonami. Nie mamy w organizmie enzymów koniecznych do pełnego strawienia mięsa poddanego obróbce termicznej. Gdy więc go jemy dużo to w komórkach pozostają niestrawione resztki białek, co także przyczynia się do rozwoju raka, ale i również miażdżycy, bo stan zapalny powoduje uszkodzenie ścian tętnic, w które wbudowuje się cholesterol. Jeśli jemy gotowane, smażone czy pieczone mięso to powinniśmy jeść dużo zieleniny, która zapewnia nam enzymy konieczne do jego strawienia. Jednak jeśli zjemy dużą porcję mięsa (np. ze 300 g) to powinniśmy zjeść przy tym z wiadro np. sałaty czy rukoli, aby zapewnić odpowiednią ilość enzymów. Ponieważ to w zdecydowanej większości przypadków jak sądzę jest niewykonalne, to jedząc dużo mięsa powinno się dodatkowo przyjmować proteazy, czyli enzymy trawiące białko. Najprościej więc jest ograniczyć jedzenie mięsa.
Szóstym także ważnym czynnikiem jest permanentny stres i/lub szok spowodowany jakimś wydarzeniem (nagła utrata partnera życiowego, utrata pracy, bankructwo prowadzonej firmy itp.) To wpływa na silne zakwaszenie organizmu i powstawanie guza, gdy są spełnione pozostałe ww. warunki.
Jak więc widać z powyższego samo zakwaszenie organizmu to zbyt mało do powstania raka. Składa się na to wiele negatywnych czynników przy czym są one ze sobą powiązane (np. mięso z hodowli przemysłowych nie tylko jest przyczyną silnego zakwaszenia organizmu, ale także źródłem toksyn, antybiotyków i hormonów, podobnie wędliny przemysłowe z polifosforanami, azotynem sodu i innymi „wspaniałościami”).
Po omówieniu mechanizmu powstawania raka autor odnosi się do tzw. leczenia konwencjonalnego. Pisze, że radio- i chemioterapia nic nie dają w leczeniu raka, bo raz, że są nieselektywne i niszczą także zdrowe komórki i ruinują odporność organizmu, a dwa, że nasilają zakwaszenie i zatrucie organizmu, który i bez tego jest już mocno zatruty i zakwaszony. Te tzw. terapie działają więc dokładnie odwrotnie niż należy zakwaszają zamiast alkalizować i zatruwają zamiast odtruwać. Dlatego autor radzi, aby odmawiać takiego „leczenia”.
Walter Last rozważa także sprawę chirurgii guzów nowotworowych. Według niego jest to nie tylko nieuzasadnione i niepotrzebne, ale wręcz szkodliwe. Pisze, że z badań naukowych wynika, że przyczynia się to do przerzutów. Niestety nie podaje tu odnośnika do żadnych publikacji. Według autora gdy w jakimś miejscu organizmu dochodzi do dużego nagromadzenia mikrobów raka czy toksyn wówczas organizm wytwarza guza, który uniemożliwia rozprzestrzenienie się ich po całym organizmie. Jest to po prostu reakcja obronna organizmu. Jako analogię autor podaje ugryzienie drzewa przez osę – drzewo wytwarza guza wokół miejsca wprowadzenia toksyn, blokując ich rozprzestrzenianie się. I to brzmi jak najbardziej sensownie. Zatem wycięcie guza powoduje wydostanie się toksyn czy patogenów na zewnątrz, dostanie się ich do krwi, przemieszczenie się w inny rejon organizmu i tam powstaje znowu guz lub guzy, czyli przerzuty. Autor nie tylko jest przeciwny wycinaniu guzów, ale także ich biopsji. Jeśli bowiem guz jest uśpiony (czyli nie rośnie) to biopsja go wybudza, toksyny czy mikroby się uwalniają i także może to prowadzić do przerzutów. Autor zaleca terapię naturalnymi metodami, a w ich przypadku nie ma potrzeby wiedzieć czy guz jest złośliwy czy nie, bo oba leczy się tak samo.
W rozdziale 2 autor omawia łączenie terapii konwencjonalnych (radio- i chemioterapia) z leczeniem naturalnym. Mówiąc w skrócie – jak ktoś chce to można, bo jest to na pewno lepsze niż sama radio- lub chemioterapia, ale najlepsze efekty daje leczenie tylko metodami naturalnymi.
W rozdziale 3 autor przedstawia program antyrakowy terapii naturalnej złożony z 6 kroków. Są one następujące:
1. Alkalizacja i dotlenienie organizmu w celu ograniczenia bólu i wzrostu raka.
2. Eliminacja szkodliwych drobnoustrojów w celu wzmocnienia układu odpornościowego.
3. Oczyszczenie organizmu z nagromadzonych odpadów i toksyn.
4. Wprowadzenie wysokiej jakości diety w celu zwiększenia witalności organizmu.
5. Rozwiązanie ewentualnych problemów emocjonalnych, czyli poprawa stanu umysłu.
6. Podjęcie kroków w celu zapobieżenia przerzutom.
Następnie autor w rozdziale 3 krótko charakteryzuje każdy z ww. kroków, a w kolejnych rozdziałach każdy z tych kroków opisuje dokładnie. Odsyła przy tym wiele razy do swoich artykułów, z których część opublikowana została w polskim magazynie Nexus. Inne są tylko w wersji anglojęzycznej, ale można użyć tłumacza z google chrome, który może nie jest idealny, ale jak ktoś nie zna angielskiego to powinien zrozumieć mniej więcej o co chodzi. Artykuły te dotyczą wielu różnych zagadnień np. zastosowania chlorku cezu do alkalizacji, siarczanu hydrazyny jako jednego ze środków przeciwnowotworowych czy różnych ziół albo refleksologii.
Alkalizację wg autora należy zacząć natychmiast, a pozostałe rzeczy później jak się przeczyta książkę i zdobędzie dużo informacji. Najprościej stosować w tym celu wodorowęglan sodu (soda oczyszczona, E332) i cytrynian potasu. Oprócz tego powinno się stosować askorbinian sodu (zbuforowana witamina C), MSM (dimetylosulfon lub metylosulfonylometan).
Do eliminacji szkodliwych drobnoustrojów należy stosować środki przeciwbakteryjne takie jak jod, MMS (Miracle Mineral Supplement), węglowodory, boraks, wyciąg z liści oliwnych czy piołun. Oczywiście nie wszystko na raz.
Oczyszczanie organizmu najlepiej robić poprzez poszczenie. Jeśli jesteśmy w stanie temu podołać to należy to robić przez 6 tygodni. W tym czasie należy całkowicie odstawić mięso, pieczywo, mąkę czy mleko i spożywać świeże soki warzywne i owocowe (niepasteryzowane, niesłodzone, najlepiej świeżo wyciskane) lub czerwone winogrona. Dzięki temu organizm nie mając dość energii będzie ją pozyskiwał trawiąc odpady zgromadzone w komórkach (np. niestrawione resztki białek) oraz guzy. Jeśli mamy zbyt mało energii by wytrzymać tak długie oczyszczanie to należy zrobić kilka krótszych oczyszczeń, a pomiędzy nimi stosować dietę niskobiałkową, złożoną głównie z surowych pokarmów bogatych w enzymy. Chodzi przede wszystkim o zatrzymanie wzrostu guza. Należy także usprawnić działanie wątroby, nerek i jelit.
Należy jeść w dużej ilości produkty świeże i surowe o dużej zawartości enzymów, aby zwiększyć witalność. Należy także wzmocnić odporność organizmu poprzez przyjmowanie witamin i minerałów takich jak: bor, jod, magnez, selen, cynk, witaminy E (naturalna np. w pestkach z dyni), D3, B3, karoten, kwas alfa-liponowy, ewentualnie także antocyjanidy.
Poprawa stanu umysłu – przede wszystkim musisz uwierzyć, że możesz wygrać z rakiem i że zrobisz to. Pokonaj wszelkie wstrząsy, pozbądź się negatywnych emocji. Autor zaleca techniki takie jak relaksacja, medytacja i przede wszystkim wizualizacja.
Zapobieganie przerzutom – ich przyczynami są stres, toksyny, stany zapalne i stymulatory wzrostu często aktywujące się już podczas pierwszego zabiegu (radio- czy chemioterapii). Poważnym skutkiem zapalenia (wywołanego prozapalną dietą, zabiegami chirurgicznymi czy zakażoną kiedyś raną) może być aglutynacja (zbrylanie) krwi. Zlepione komórki krwi utrudniają jej przepływ i jak stwierdzono jest to czynnik sprzyjający przerzutom.
Rozdziały od 4 do 8 są ważne, bo omawiają dokładnie elementy składowe naturalnej kuracji antynowotworowej, tj. terapię antybakteryjną, czyszczenie z raka, dietę przeciwnowotworową, składniki odżywcze zwalczające raka oraz środki przeciwnowotworowe. Jednym z nich są liście papai. Autor zaleca wsypać dużo liści do rondla, zalać wodą, gotować przez 2-3 godziny po czym, oczywiście po ostudzeniu pić 2-3 szklanki dziennie przez co najmniej kilka tygodni. Wiele osób podobno dzięki temu wyleczyło się z raka.
Interesujący jest też rozdział 9 poświęcony terapiom dodatkowym. Wśród nich autor wymienia terapię światłem (niebieskie światło podobno hamuje podział komórek nowotoworowych i wzrost guzów), magnesoterapię – przykładanie południowego bieguna magnesu do ciała w celu uśmierzania bólu, elektroniczny zapper i pulsator magnetyczny – autor podaje zappery Huldy Clark i Roberta Becka przy czym wg niego ten drugi jest lepszy.
Jest tu mowa także o terapii energetycznej. Jest to metoda „odjechana” bo jest tu podany np. akumulator orgonu Wilhelma Reicha (kto to słyszał o jakimś orgonie, co to za bzdury przecież czegoś takiego nie ma – tak pomyśli zapewne 99% z nas, bo przecież oficjalna nauka zaprzecza czemuś takiemu jak bioenergia, zwana też energią orgonu lub praną.) Orgon występuje także w naturze. Jako dowód autor podaje przypadek, gdy w ramach eksperymentu polecił swojemu pacjentowi stosować na czerniaka okłady ze świeżej (świeżo ściętej) trawy. Po dwóch tygodniach takiej terapii czerniak całkowicie zniknął. Jeśli więc kosimy trawę to zamiast ją ładować do plastikowych worków i wyrzucać możemy ją pożytecznie wykorzystać, o ile mamy guza na zewnątrz ciała. Autor zaleca także chodzić boso po trawie z poranną rosą przez 10-20 minut dziennie i wcierać rosę rękami w gołą skórę po całym ciele lub ją zbierać gąbką i wypijać. Trawa z poranną rosą to źródło wysokoskoncentrowanej prany.
Kolejną dodatkową terapią polecaną przez autora jest kareza. W skrócie chodzi o takie uprawianie seksu aby nie dochodziło do orgazmu lub aby nastąpił on jak najpóźniej. Zainteresowanych szczegółami odsyłam do książki lub internetu.
Kolejny sposób to terapia gorączką za pomocą gorących kąpieli. Szczegóły na str. 150 książki.
Kolejną metoda jest refleksologia. Na str. 153 książki autor na rysunku pokazuje rozmieszczenie punktów refleksologicznych na stopach odpowiadających np. wątrobie, nerkom, jelitom, żołądkowi, gardłu, oku, kręgosłupowi itd. Terapia polega na uciskaniu tych miejsc na spodach stóp.
Ostatnim z podawanych terapii dodatkowych są okłady w miejscu występowania guza, aby złagodzić ból. Można je robić z wielu rzeczy np. ze zmiksowanych na papkę buraków, utartej trawy pszenicznej czy innych świeżych traw, 3% nadtlenku wodoru, olejku rycynowego, czosnku, miodu a nawet moczu. Według autora na guzy piersi, czerniaka i inne nowotwory umiejscowione blisko skóry bardzo skuteczny jest MSM (dimetylosulfon) rozpuszczony w DMSO (dimetylosulfotlenek) w maksymalnym stosunku, tj. 34 g MSM na 100 ml DMSO.
Rozdział 10 jest według mnie niezwykle ważny. Może nawet ważniejszy niż wszystkie poprzednie podające jakby to ująć techniczne szczegóły walki z rakiem. Wszystkie one bowiem na nic się zdadzą jeśli już w umyśle sami wydaliśmy na siebie wyrok myśleniem – ja i tak niedługo umrę. W rozdziale tym jest mowa o terapii emocjonalnej (wyrzucenia z siebie emocji np. rozgoryczenia że dlaczego mnie to spotkało.) Autor podaje tu też że należy zachować asertywność zwłaszcza w kontaktach z tzw. służbą zdrowia.
Kolejna rzecz to przezwyciężanie strachu. Chodzi głównie o lęk przed śmiercią. Autor podaje, aby przezwyciężać go postrzegając siebie jako nieśmiertelną duszę, zamieszkującą tymczasowo ciało fizyczne w celu zdobycia określonych doświadczeń i że śmierć nie jest końcem wszystkiego, ale tylko materialnego naszego jestestwa. Akurat ja nie muszę wierzyć, że tak jest, bo wiem, że tak jest. Doświadczyłem bowiem krótko po śmierci ojca wydarzeń które można wytłumaczyć tylko istnieniem duszy. To jednak temat na inną opowieść, więc nie będę się w to zagłębiał. Mogę więc wszystkim czytelnikom zaręczyć, że to nie są bajki, ale prawda.
Autor wspomina także o uzdrawianiu konfliktu psychicznego. Przywołuje tu Medycynę Nowej Ery dra Ryke Geerda Hamera (znowu jest to coś co dla ludziom tkwiących po uszy w matriksie i wierzącym tzw. autorytetom i mediom będzie zapewne czymś trudnym do zaakceptowania). Według dra Hamera nagły przez wstrząs związany np. z niespodziewaną utratą partnera czy bankructwem firmy dochodzi do wzrostu guza. Wiele przypadków nowotworów może być więc spowodowanych wcale nie złym odżywianiem i zatruwaniem organizmu, ale właśnie takim szokującym wydarzeniem. Ono bowiem mocno osłabia odporność i to wykorzystuje rak.
Jest tu też mowa o technikach relaksacyjnych, przeprogramowania umysłu w celu zmiany naszych przekonań (zwłaszcza z nie da się niedługo umrę na da się i ja nie umrę i wygram z rakiem) oraz wizualizacji, czyli wyobrażaniu sobie tego czego chcę oraz afirmacjach czyli powtarzaniu w myślach np. czegoś takiego: „wszystkie mikroby raka są właśnie niszczone, wszystkie toksyny opuszczają mój organizm, układ odpornościowy jest silny, a metabolizm funkcjonuje normalnie pod każdym względem”.
Walter Last wspomina także o nastawieniu. Kluczem do sukcesu bowiem jest w przypadku walki z rakiem odpowiedzialność za samego siebie oraz chęć nauki, samodoskonalenia i robienia tego, co konieczne. Należy traktować swoją chorobę nie jak karę boską czy niesprawiedliwe nieszczęście, ale jako coś co ma nas czegoś nauczyć, zmusić nas do rozwoju i sięgnięcia głębiej, wyrwania się z kleszczy matriksa.
Autor podaje, że nie należy się skupiać tylko na walce z rakiem. Najlepiej nie myśleć o nim, ale skupić się na poprawie ogólnego stanu zdrowia, bo ratowanie ciała jest według autora tylko konsekwencją wcześniejszego uleczenia duszy z czym się zgadzam. Jeśli więc chcesz wyzdrowieć i pozbyć się raka musisz odrzucić wszystkie kłamstwa z matriksowej medycyny, religii i ogólnie nauki i otworzyć swój umysł i zaakceptować to, że wszystko w co wierzyłeś, czego się uczyłeś i co ci mówiono w mediach może być kłamstwem i oszustwem. Dla bardzo wielu osób jest to nie do przejścia i dlatego matriksowa medycyna zbiera straszne żniwo na raku, a przy tym koncerny medyczne zarabiają krocie.
W ostatnim zdaniu na końcu rozdziału 11 autor pisze cyt. „Na koniec pamiętaj, że nie należy robić ani stosować tego, w co nie wierzysz. Najlepsza terapia dla ciebie to taka, w której pokładasz pełną nadzieję. ”
I to jest klucz do sukcesu – wiara. Jeśli nie wierzysz, to najlepiej już jutro udaj się do zakładu pogrzebowego, wybierz sobie trumnę lub urnę i zaplanuj swój pogrzeb. Może po tym jak to zrobisz to pojawi się u ciebie ochota do walki i zmiany myślenia. To bardzo brutalne co piszę, ale prawda rzadko bywa przyjemna. I tak jest w tym przypadku.
Podsumowując nowotwór, zwany potocznie rakiem, jest chorobą uleczalną, a przyczyny jego powstawania są znane od dawna. Wyleczenie się z raka nie wymaga żadnych specjalistycznych i drogich terapii. Wszystko to można zrobić samemu albo najlepiej z pomocą swoich bliskich. Najlepszym lekarstwem na raka jest jak największy zwrot ku naturze, a ta nie żąda od nas zapłaty. Wszystkim cierpiącym na raka rekomenduję książkę Waltera Lasta i życzę szybkiego powrotu do zdrowia.
