Poniżej artykuł z 13.01.2019 r., autorstwa Justyny Sochy, na temat procesu dotyczącego adiuwantu aluminiowego (wodorotlenku glinu). Są w nim także przedstawione najnowsze ustalenia naukowców dotyczące kumulacji aluminium w organizmie i jego neurotoksyczności. W mediach na ten temat oczywiście głucha cisza.
W ciągu jednej doby straciłam dziecko. Gdy Adaś zasypiał, był jeszcze wesołym, promiennym chłopcem, któremu nie zamykała się buzia, który zarażał innych swoim uśmiechem. Potem był krzyk, przeraźliwy, zwierzęcy pisk, który do dzisiaj rozbrzmiewa mi w uszach. Następnego ranka Adaś był, ale jakby go nie było. Nie reagował na słowa, wołania, spojrzenia. Nie mówił, nie ruszał się, nie rozumiał – opisywała w internecie mama Adasia. Dwa dni przed tym zdarzeniem otrzymał szczepionki, których producentów rodzice chłopca pozwali do sądu.
Wczoraj (12.01.2019 r. – przyp. WS) przed Sądem Rejonowym dla Warszawy-Śródmieścia rozpoczął się proces cywilny za powikłania poszczepienne związane ze stosowanymi dziś w szczepionkach adiuwantami (wodorotlenek glinu). Sąd nie zezwolił dziennikarce na utrwalanie przebiegu rozprawy. […] Mimo że autyzm poszczepienny jest w Polsce wyśmiewany, pozwanych reprezentuje siedmiu profesjonalnych prawników, w tym ministra zdrowia dwóch przedstawicieli Prokuratorii Generalnej – informował na portalu społecznościowym mecenas Arkadiusz Tetela, pełnomocnik rodziców.
Pozew jest komentowany tylko tam. Nie zainteresowały się nim żadne tradycyjne media. Teraz na przełomie listopada i grudnia odbyły się pierwsze dwa posiedzenia i przesłuchano na nich specjalistów kontroli jakości i działań niepożądanych zatrudnionych przez dwóch producentów szczepionek, na drugim mamę chłopca i lekarzy.
Przedstawiciel Ministerstwa Zdrowia zadał pytanie, jakie działania tej instytucji spowodowały szkody. Pełnomocnik odpowiedział, że ministerstwo odpowiada za politykę zdrowotną, w Polsce nie ma nadzoru sądowego nad rejestrem NOP (niepożądanych odczynów poszczepiennych), funduszu odszkodowań za powikłania, a poszkodowanemu dziecku narzucono obowiązkowe szczepienia, choć Europejski Trybunał Praw Człowieka wskazuje, że narusza to prawa człowieka.
Co wiemy o aluminium w szczepionkach?
Aluminium jest produktem toksycznym, a każdy żywy organizm odrzuca je spontanicznie. Na podstawie tego podwójnego odkrycia aluminium zostało wprowadzone jako adiuwant w szczepionkach w 1926 r. Ze względu na wysoką toksyczność miało:
– spowodować silną reakcję układu odpornościowego, a tym samym poprawić skuteczność szczepionki;
– następnie miało być wydalone poprzez układ moczowy w ciągu dwu do trzech tygodni.
Niestety ta hipoteza nigdy nie została zweryfikowana – informuje strona francuskiej kampanii „Szczepionki bez aluminium” zorganizowanej przez ludzi z makrofagowym zapaleniem mięśniowo-powięziowym, chorobą spowodowaną właśnie przez aluminium stosowane jako adiuwant w szczepionkach.
Dr Stephanie Seneff, starszy pracownik naukowy MIT (Massachussetts Institute of Technology), mówi o wysokim prawdopodobieństwie związku z zaburzeniami ze spektrum autyzmu: – Nasze wyniki wskazują na duże prawdopodobieństwo związku między autyzmem, a aluminium stosowanym w szczepionkach. Zmęczenie, ból i śmierć są w znacznym stopniu związane ze szczepionkami zawierającymi glin.
Najnowsze prace prof. Gherardi i Authier (2015–2016) pokazują, że:
– Aluminium utrzymuje się wiele miesięcy w miejscu wstrzyknięcia szczepionki. Jednocześnie migruje do organizmu, głównie wewnątrz komórek odpornościowych, i dociera do regionalnych węzłów chłonnych. Następnie naładowane cząstkami komórki opuszczają system limfatyczny, aby dotrzeć do krwiobiegu, zanim akumulują się w odległych narządach, takich jak: śledziona, wątroba i prawdopodobnie mózg.
– Migracja ta przebiega wolniej lub szybciej według trzech kryteriów: miejsce wstrzyknięcia (szybsza migracja, jeśli wstrzyknięcie wykonuje się podskórnie, a nie domięśniowo), genetyka (szybsza migracja u niektórych myszy niż na innych), dawka (umiarkowana dawka adiuwantu glinowego tworzy małe skupiska cząsteczek, migruje szybciej w mózgu niż duża dawka, która tworzy większe agregaty długo przechowywane na obrzeżach).
– Aluminium zgodnie z trzema powyższymi kryteriami gromadzi się więcej lub mniej w mózgu.
– Kumuluje się również w węzłach chłonnych i śledzionie, które są organami układu odpornościowego.
– Pacjenci z makrofagowym zapaleniem mięśnia sercowego mają zaburzenia funkcji poznawczych odpowiadające dysfunkcji mózgu, związane z długotrwałym utrzymywaniem się glinu w ciele w miejscu wstrzyknięcia – podsumowuje dostępną, ale powszechnie ignorowaną wiedzę strona francuskiej kampanii.
Aktualna wiedza medyczna – najnowsze badania
W lipcu tego roku (2018 – przyp. WS) dwóch autorów opublikowało pracę o poważnych błędach w dotychczasowych analizach bezpieczeństwa dotyczących aluminium w szczepionkach podawanych dzieciom (Ponowne rozpatrzenie bezpiecznego poziomu dawek aluminium immunoterapeutycznego w pediatrii, Trace Elem Med Biol, Lyons-Weiler J, Ricketson R).
Badacze stwierdzili, że WHO i FDA, dopuszczając szczepionki dla dzieci zawierające aluminium, się pomyliło(?)! W wydawnictwie Elsevier opublikowano właśnie pracę naukową, w której wyliczono, że dawka aluminium w szczepionkach dla dzieci przekracza w wybranych przypadkach 1800 proc. biologiczną zdolność detoksykacji i utylizacji tego metalu wyliczoną wg masy dorosłego. I dotyczy to dzieci, które powinny sobie z tą toksyną poradzić, ale są jeszcze dzieci z mutacjami MTHFR, MTR z zespołem Retta itd., które sobie nie radzą nawet z minimalnymi dawkami metali ciężkich i toksyn. Raz, że kwalifikując do szczepień, nikt nie przeprowadza takich badań, nie zbiera też kierunkowego wywiadu (bo takie standardy nie istnieją), to jeszcze gdy są na to dowody, to się je pomija i nie uznaje tzw. NOP-ów – czytamy komentarz do powyższej pracy na stronie dr. Andrzeja Banacha, wrocławskiego naprotechnologa i ginekologa.
Kolejne eksperymentalne badanie z tego roku (2018) pokazuje, że oparcie na adiuwantach aluminium może zmienić zachowania społeczne, jeśli takie szczepionki są zastosowane we wczesnym okresie po urodzeniu. (Czy narażenie na adiuwanty glinu jest związane z upośledzeniem społecznym u myszy? Badanie pilotażowe, J Inorg Biochem, Sheth SKS, Li Y, Shaw CA).
Trzy lata temu natomiast badacze z University of Virginia w Stanach Zjednoczonych odkryli, że mózg jest bezpośrednio podłączony do układu odpornościowego przez naczynia, o czym dotychczas nie wiedziano. Wynika z tego, że aluminium ze szczepionki jest transportowane do organizmu przez makrofagi za pośrednictwem systemu chłonnego (Strukturalne i funkcjonalne cechy ośrodkowego układu nerwowego i układu naczyń limfatycznych, Nature, Louveau A, Smirnov I, Keyes TJ, Eccles JD, Rouhani SJ, Peske JD, Derecki NC, Castle D, Mandell JW, KS Lee, Harris TH, Kipnis J).
Natomiast opublikowana w maju tego roku (2018) kolejna praca mówi o tym, że szczepienie adiuwantami glinu może być uważane za czynnik wzmacniający i czynnik znacznego ryzyka przyczyniającego się do chorób alergicznych (Aluminium jako adjuwant zawarty w szczepionkach w kontekście hipotezy higienicznej: Czynnik ryzyka eozynofilii i alergii w subpopulacji genetycznie podatnej?, Int J Environ Res Public Health, Terhune TD, Deth RD).
Jego oczy patrzyły, ale nic nie widziały
Patrzyłam na tego chłopczyka – tak znajomego, tak obcego – który miał twarz mojego syna i oczy, w których zgasło światło. Wpadłam w panikę. Przecież jeszcze wczoraj sam przybiegał do mnie i do swojego taty, nie zamykała mu się buzia, zaczepiał nas, przytulał. Poprzedniego dnia byliśmy go jeszcze zaszczepić. Teraz siedział tylko, apatyczny, osowiały, milczący, jakby było tu tylko jego ciało, a zniknęła dusza. Adaś, powtarzałam w kółko jego imię, ale on ani razu nie podniósł głowy.
Zabrałam go do laryngologa. Myślałam, że może coś wpadło mu do ucha, że nie reaguje, bo nie słyszy. Wszystko jest w porządku, stwierdził lekarz. Czekałam więc, aż Adaś coś powie, zacznie gaworzyć, ale nie było żadnego dźwięku, tylko cisza. Adaś usiadł na podłodze, kręcił się w kółko, potem zaczął uderzać głową o podłogę. Przeraziłam się. Posadziłam swoje dziecko na kolanach, chwyciłam jego główkę w swoje dłonie i próbowałam nakierować jego wzrok na siebie, żeby złapać z nim jakikolwiek kontakt, żeby spojrzeć w te oczy, zawsze pełne radości, pełne ciepła i przekonać się, że wszystko jest w porządku. Ale oczy Adasia uciekały na wszystkie strony, błądziły po przedmiotach, ścianach, po wszystkim, tylko nie po mnie, patrzyły, ale nic nie widziały.
Diagnoza przyszła później, potwierdziła najgorsze, to, czego się obawiałam, czego nie dopuszczałam do wiadomości, nie chciałam usłyszeć. Moje dziecko ma autyzm, zaburzenie rozwoju, sprawiające, że zamyka się w świecie własnych przeżyć. Adaś zamknął się w nim w ciągu jednego dnia – opisywała rok temu mama Adasia.
Rodzice wydali na leczenie i terapię dziecka 300 tys. zł. Nie wiedzą, co to solidarność społeczna, której oczekują od rodziców urzędnicy medyczni, zanim zaszczepią dziecko. Gdy dziecko ucierpi, rodzina jest pozostawiona sama sobie. Społeczność skupiona wokół Stowarzyszenia STOP NOP nie potrafi się pogodzić z taką niesprawiedliwością i wspiera, pokrywając wszelkie koszty związane z procesem.
Więcej informacji http://www.stopnop.com.pl /adam
Źródło: https://warszawskagazeta.pl/felietony/justyna-socha/item/6155-ruszyl-proces-za-powiklania-poszczepienne-zwiazane-z-adiuwantem-szczepionek-zwiazkiem-aluminium
