SZCZODRE GODY
W SŁOWIAŃSKIEJ TRADYCJI jest ważna PRZEMIANA.
Zwycięstwo Światła, a Ciemności przegrana.
Czas, w którym zaczyna przybywać
Dnia, a Nocy długiej szybko ubywać.
KOLĘDĄ Słowianie zwali ŚWIĘTO GODOWE.
Święto celebrujące PRZESILENIE ZIMOWE.
Poprzedzone jest SZCZODRYM WIECZOREM
Gdzie tradycja i wiara łączą się z humorem.
Istniał zwyczaj między Ziemią, a Niebem,
U Słowian, łamania i dzielenia się chlebem.
Dla duchów przodków stało na stole NAKRYCIE,
DODATKOWE przy niespodziewanej wizycie.
Zimowy WELES to nasz Słowiański Bóg,
Który w GODOWE ŚWIĘTO przekraczał nasz próg.
Opiekun magii, bogactwa i wiedzy,
Bydła, dzikich zwierząt oraz pasterzy.
Ścielenie siana lub słomy pod nakryciem stołu
Służyło wróżbom określającym przychylność pospołu.
Dekorowano PODŁAŹNICZKĘ – gałąź jodły, świerku lub sosny
Podwieszaną pod sufitem, stwarzając klimat radosny.
Był też zwyczaj w kącie izby stawiania,
Suszonymi owocami i orzechami go dekorowania,
DIDUCHA, pierwszego zżętego snopa żyta.
To z nasion pochodzących z kłosów tegoż snopa
Rozpoczynało się wiosenny siew z ręki chłopa.
W SZCZODRY WIECZÓR otrzymywały upominki i nasze Pociechy.
Tak zwane SZCZODRAKI: suszone jabłuszka, śliwki oraz orzechy.
Po uczcie: igrce, swawole, wchodzenie na brzozę,
By potem, wesołe, ale i zmęczone, paść na łoże.
W tradycji PRZESILENIE ZIMOWE poświęcone także było
Duszom Przodków Zmarłych, o których wiele się mówiło.
By Dusze Zmarłych mogły się ogrzać i być blisko
Na cmentarzach były rytualne uczty i palono ognisko.
To SŁOWIAŃSKIE ŚWIĘTA są Bogu jak widać bliskie,
A nie te kościelne: pełne mamony, blichtru i śliskie.
Bo były pierwsze, przyjazne, Naturze i Człowiekowi bliższe.
Nie są pogańskie, nie są gorsze ani nie są niższe.
CYWILIZACJA SŁOWIAŃSKA już dawno była w rozkwicie
Nim kościół katolicki zaczął tworzyć swoje życie.
Kopiował wraz „braćmi” Nasze Zwyczaje i Święta Pańskie,
Potem deprecjonował, umniejszał i nazywał, że „pogańskie”.
Jeżeli ktoś przywłaszcza co nie swoje i historię zmienia nowym pergaminem,
Więc kto tutaj, no bo chyba nie My, jest prawdziwym poganinem?
Autor: Andrzej m.a.j. LechiAn
WOLNI SŁOWIANIE 